Τι είναι η
Κοινωνική Πολιτική?Κοινωνική
Πολιτική ορίζεται κάθε προσπάθεια
παρέμβασης στο κοινωνικό ιστό είτε
κρατικού είτε ιδιωτικού χαρακτήρα με
σκοπό την κοινωνική ευημερία και
ανάπτυξη.Κύριοι πυλώνες της εκπόνησης
κοινωνικής πολιτικής αποτελούν ο τομέας
της υγείας,ο τομέας της παιδείας καθώς
και κάθε είδους κοινωνικής παροχή και
κοινωνική μέριμνα.Η πιο γνωστή έκφραση
κοινωνικής πολιτικής είναι το γνωστό
κράτος πρόνοιας.Η κοινωνική πολιτική
λοιπόν αποτελεί βασικότερο άξονα για
την εσωτερική πολιτική ενός κράτους
και είναι σαφές πως χωρίς δαπάνες για
την κοινωνική πολιτική και την κοινωνική
μέριμνα ένα κράτος μπορεί να καταρρεύσει.Η
σημασία της κοινωνικής πολιτικής έχει
υποβαθμιστεί αισθητά λόγω της κυριαρχίας
του νεοφιλελεύθερου μοντέλου κοινωνικής
και οικονομικής ανάπτυξης με την επιβολή
του οποίου ουσιαστικά κάθε κοινωνική
παροχή μετατοπίστηκε απο το κράτος(που
οφείλει να είναι ο τροφοδότης) στο
ιδιωτικό κεφάλαιο και τις ιδιωτικές
πρωτοβουλίες.Η κρίση του καπιταλισμού
και του νεοφιλελεύθερου μοντέλου είχε
ως άμεσο αποτέλεσμα την μείωση των
δαπανών του κράτους για κοινωνικές
παροχές και τη ταυτόχρονη εκμηδένιση
κάθε πιθανής απασχολησιμότητας και
προσβασιμότητας των κοινωνικών
επιστημόνων στην αγορά εργασίας.Οι
κοινωνικοί επιστήμονες αντιμετωπίζουν
πλέον αισθητά το φάσμα της ανεργίας και
της αναφάλειας και βλέπουν τις σπουδές
τους να αποτελούν κενό γράμμα παρόλο
που οι γνώσεις του και το αντικείμενο
τους φαντάζει ίσως πιο επίκαιρο απο
ποτέ.
Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου:Το τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής είναι ένα σχετικά νέο τμήμα που δημιουργήθηκε μετά τη διάσπαση του τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας το 2004.
Σίγουρα αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον τμήμα που εκπαιδεύει επιστήμονες γύρω απο τη μελέτη,την έρευνα της κοινωνίας και των προβλημάτων της,την ανάλυση των θεσμών και των κοινωνικών δεσμών.Οι προοπτικές με τις οποίες ξεκίνησε το συγκεκριμένο τμήμα απέχουν κατά πολύ με την τωρινή κατάσταση του τόσο απο άποψη εύρους απασχόλησης μετά το πτυχίο όσο και απο το τι παρέχει αυτή τη στιγμή στους φοιτητές του.Το Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής ανήκει στα τμήματα εκείνα πανελλαδικά που με την ψήφιση και ενδεχόμενη εφαρμογή του νέου νόμου-πλαισίου της Υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου αντιμετωπίζει το κίνδυνο της συγχώνευσης ή ακόμα και της εξαφάνισης του απο το ακαδημαικό τοπίο.Απο πέρσυ κιόλας ακούστηκαν σενάρια για συγχώνευση των τμημάτων Κοινωνικής Πολιτικής,Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Κοινωνιολογίας σε ένα τμήμα,για συγχώνευση του τμήματος με τμήματα του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου ή ακόμα και για πλήρη εξάλλειψη του τμήματος σε χρονικό άξονα 2 χρόνων.Αυτό έρχεται ως απόρροια της πλήρους υποτίμησης των κοινωνικών και πολιτικών επιστημόνων απο το ίδιο το κράτος καθώς η ανάπτυξη και ο πολλαπλασιασμός θα αποτελέσει "βαρύδι" στα σχέδια τους για τη νεολαία που οραματίζονται.Η νεολαία που αυτή τη στιγμή θέλουν οι κυβέρνηση και οι εκφραστές του κεφαλαίου είναι μια νεολαία υποταγμένη,μια νεολαία που δε σκέφτεται,δε δρά συλλογικά,δεν αντιστέκεται δεν υψώνει το ανάστημα της,δε προβληματίζεται για το μέλλον της και τις ζωές της παρά μόνο επαναπαύεται στη κατάσταση που της έχουν επιβάλει.Σα φοιτητές Κοινωνικής Πολιτικής λοιπόν οφείλουμε να είμαστε εμείς οι πυροδότες της κοινωνικής οργής,οι άνθρωποι που διαβλέποντας το δυσοίωνο μέλλον,το μέλλον της κοινωνικής εξαθλίωσης και της κοινωνικής ερήμωσης,το μέλλον της εργασιακής επισφάλειας και της ανεργείας,θα αποτελέσουν το κινητήριο μοχλό αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής της κυβέρνησης,της Ε.Ε και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.Αυτό είναι το χρέος του κοινωνικού επιστήμονα για την κοινωνία που υπηρετεί μέσα απο την επιστήμη του και την οποία δε θέλει και δε πρέπει να τη βλέπει να καταστρέφεται μέρα με τη μέρα.
Οι φοιτητές της Κοινωνικής Πολιτικής αντιμέτωποι με τη διάλυση του κοινωνικού κράτους:Η πρότυπη έκφραση κοινωνικής πολιτικής είναι το κοινωνικό κράτος το λεγόμενο "κράτος πρόνοιας".Η καταστροφική πολιτική όμως των δύο μεγάλων κομμάτων ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ τα τελευταία χρόνια θεμελίωσαν ουσιαστικά τη πλήρη διάλυση του κοινωνικού κράτους.Είναι η πολιτική των δύο μεγάλων κομμάτων που οδήγησαν στη καταστροφή της δημόσιας υγείας με την εξευτελιστική κρατική χρηματοδότηση.Είναι εκείνη η πολιτική που οδήγησε στην επιχειρηματικοποίηση και την αυταρχικοποίηση της εκπαίδευσης στο σύνολο της απο τη πρωτοβάθμια εως τη τριτοβάθμια εκπαίδευση.Οι ίδιες πολιτικές απονέκρωσαν πλήρως κάθε έννοια κοινωνικής παροχής και κοινωνικής μέριμνας και αποδόμησαν τις δημόσιες υπηρεσίες.Κορύφωση της αδιέξοδης αυτής πολιτικής αποτέλεσε η είσοδος της χώρας μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που αποτέλεσε τη ταφόπλακα στην έννοια του κοινωνικού κράτους όπως τη γνωρίζαμε μέχρι τώρα και το οποίο αντικαταστάθηκε απο τη πείνα,τις αβάσταχτες αντιλαικές πολιτικές,την ανασφάλεια για το μέλλον,την ανεργία και την κοινωνική εξαθλίωση.Βρισκόμαστε πλέον αντιμέτωποι με το ιστορικό χρέος να προασπίσουμε το κοινωνικό κράτος όπως αυτό θεμελιώθηκε να διεκδικήσουμε το μέλλον που μας αξίζει και οχι το μέλλον που μας επιβάλλουν.
Δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο ή Πανεπιστήμιο της αγορας?Στη συνολική αυτή κατεύθυνση της διάλυσης του κοινωνικού κράτους δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση το Πανεπιστήμιο το οποίο αποτελεί και αποτελούσε πάντα βασικό μέσο κοινωνικής αναπαραγωγής και συλλογικής δράσης.Παρακολουθήσαμε το προηγούμενο διάστημα τη μάχη που έδωσαν εκατοντάδες φοιτητές με μαζικούς και ανυποχώρητους αγώνες για την ανατροπή του νόμου-πλαισιου Διαμαντοπούλου που επι της ουσίας καταστρέφει το δημίσιο και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου και το μετατρέπει σε ένα πανεπιστήμιο-έκτρωμα σε ένα πανεπιστήμιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του κεφαλαίου και της αγοράς.Σε ένα πανεπιστήμιο που κάθε παροχή που αποτελούσε κεκτημένο των φοιτητών θα αποτελεί πλέον άπιαστο όνειρο και θα χρειάζεται να το πληρώνομε απο τη τσέπη μας.Πρώτο βήμα το πάσο το οποίο πληρώσαμε φέτος μετά απο πολλά χρόνια.Έπειτα τα συγγράματα τα οποία αποτελούσαν βασικά προαπαιτούμενα πλέον σε πολλές σχολές αναγκάζονται φοιτητές να τα πληρώνουν απο τη τσέπη τους.Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και το δικό μας Πανεπιστήμιο,το Πάντειο Πανεπιστήμιο αλλά και το τμήμα μας πιο συγκεκριμένα το οποίο μετά απο πολλά χρόνια δε θα παραλάβει φέτος φακέλους με την επίσημη δικαιολογία του Υπουργείου πως "δεν υπάρχει χρηματοδότηση προς το πανεπιστήμιο".Ταυτόχρονα η Υπουργός Παιδείας απειλεί τα Πανεπιστήμια πως αν δε συγκροτηθούν άμεσα τα Συμβούλια Διοίκησης σε όλες τις σχολές θα κοπεί η χρηματοδότηση προς αυτές.Πρέπει να ξέρουμε όμως πως τα Συμβούλια Διοίκησης αποτελούν ουσιαστικά το εκβιαστικό μέσο του Υπουργείου προκειμένου να περάσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και πιο ανώδυνα το νέο νόμο μέσα στα πανεπιστήμια.Τα συμβούλια Διοίκησης δίνουν τη δυνατότητα σε εξωγενείς παράγοντες και σε ανθρώπους που ουδεμία σχέση έχουν με το πανεπιστήμιο και τις ανάγκες και τις αγωνίες των φοιτητών να λαμβάνουν μέρος στο κέντρο λήψης αποφάσεων.Δίνει τη δυνατότητα σε μάνατζερ και επιχειρηματίες να εισβάλουν μέσα στα πανεπιστήμια καταστέφοντας κάθε έννοια δημόσιας και δωρεάν παιδείας.Οφείλουμε να απαντήσουμε σε όλη αυτή την επίθεση προς τα φοιτητικά κεκτημένα,μαζικά και συλλογικά καθώς οι συλλογικοί αγώνες αποτελούσαν και θα αποτελού πάντα το μόνο όπλο μας απέναντι σε όλους αυτούς που υποθυκεύουν το μέλλον μας και τις ζωές μας.
Πως απαντάμε?Aπέναντι σε όλη εκείνη την κυρίαρχη αντίληψη εντός των πανεπιστημίων που προβάλλεται απο τις καθεστωτικές παρατάξεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ που εντέχνως προσπαθούν παίρνωντας τον ρόλο της γραμματείας και παριστάνοντας τον "καλό μπαμπά" του φοιτητή" να αποπροσανατολίσουν τους φοιτητές απο τα πραγματικά προβλήματα και τις αγωνίες του αποκρύπτωντας τους την πραγματικότητα,εμείς απαντάμε με μαζικούς,συλλογικούς και ανυποχώρητους αγώνες,με συνελεύσεις και διαδηλώσεις για την ανατροπή και τη τελική μη εφαρμογή του νόμου εκτρώματος Διαμαντοπούλου για να προασπίσουμε πως:
-Κανένας συμβούλιο διοίκησης δεν θα εφαρμοστεί
-Κανένας φοιτητής δε θα πληρώνει σίτηση
-Κανένας φοιτητής δε θα πληρώνει τη στέγαση του
-Κανένας φοιτητής δε θα πληρώνει τα συγγράματα και τους φακέλους του
-Κανένας φοιτητής δε θα διαγραφεί
Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου:Το τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής είναι ένα σχετικά νέο τμήμα που δημιουργήθηκε μετά τη διάσπαση του τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας το 2004.
Σίγουρα αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον τμήμα που εκπαιδεύει επιστήμονες γύρω απο τη μελέτη,την έρευνα της κοινωνίας και των προβλημάτων της,την ανάλυση των θεσμών και των κοινωνικών δεσμών.Οι προοπτικές με τις οποίες ξεκίνησε το συγκεκριμένο τμήμα απέχουν κατά πολύ με την τωρινή κατάσταση του τόσο απο άποψη εύρους απασχόλησης μετά το πτυχίο όσο και απο το τι παρέχει αυτή τη στιγμή στους φοιτητές του.Το Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής ανήκει στα τμήματα εκείνα πανελλαδικά που με την ψήφιση και ενδεχόμενη εφαρμογή του νέου νόμου-πλαισίου της Υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου αντιμετωπίζει το κίνδυνο της συγχώνευσης ή ακόμα και της εξαφάνισης του απο το ακαδημαικό τοπίο.Απο πέρσυ κιόλας ακούστηκαν σενάρια για συγχώνευση των τμημάτων Κοινωνικής Πολιτικής,Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Κοινωνιολογίας σε ένα τμήμα,για συγχώνευση του τμήματος με τμήματα του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου ή ακόμα και για πλήρη εξάλλειψη του τμήματος σε χρονικό άξονα 2 χρόνων.Αυτό έρχεται ως απόρροια της πλήρους υποτίμησης των κοινωνικών και πολιτικών επιστημόνων απο το ίδιο το κράτος καθώς η ανάπτυξη και ο πολλαπλασιασμός θα αποτελέσει "βαρύδι" στα σχέδια τους για τη νεολαία που οραματίζονται.Η νεολαία που αυτή τη στιγμή θέλουν οι κυβέρνηση και οι εκφραστές του κεφαλαίου είναι μια νεολαία υποταγμένη,μια νεολαία που δε σκέφτεται,δε δρά συλλογικά,δεν αντιστέκεται δεν υψώνει το ανάστημα της,δε προβληματίζεται για το μέλλον της και τις ζωές της παρά μόνο επαναπαύεται στη κατάσταση που της έχουν επιβάλει.Σα φοιτητές Κοινωνικής Πολιτικής λοιπόν οφείλουμε να είμαστε εμείς οι πυροδότες της κοινωνικής οργής,οι άνθρωποι που διαβλέποντας το δυσοίωνο μέλλον,το μέλλον της κοινωνικής εξαθλίωσης και της κοινωνικής ερήμωσης,το μέλλον της εργασιακής επισφάλειας και της ανεργείας,θα αποτελέσουν το κινητήριο μοχλό αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής της κυβέρνησης,της Ε.Ε και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.Αυτό είναι το χρέος του κοινωνικού επιστήμονα για την κοινωνία που υπηρετεί μέσα απο την επιστήμη του και την οποία δε θέλει και δε πρέπει να τη βλέπει να καταστρέφεται μέρα με τη μέρα.
Οι φοιτητές της Κοινωνικής Πολιτικής αντιμέτωποι με τη διάλυση του κοινωνικού κράτους:Η πρότυπη έκφραση κοινωνικής πολιτικής είναι το κοινωνικό κράτος το λεγόμενο "κράτος πρόνοιας".Η καταστροφική πολιτική όμως των δύο μεγάλων κομμάτων ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ τα τελευταία χρόνια θεμελίωσαν ουσιαστικά τη πλήρη διάλυση του κοινωνικού κράτους.Είναι η πολιτική των δύο μεγάλων κομμάτων που οδήγησαν στη καταστροφή της δημόσιας υγείας με την εξευτελιστική κρατική χρηματοδότηση.Είναι εκείνη η πολιτική που οδήγησε στην επιχειρηματικοποίηση και την αυταρχικοποίηση της εκπαίδευσης στο σύνολο της απο τη πρωτοβάθμια εως τη τριτοβάθμια εκπαίδευση.Οι ίδιες πολιτικές απονέκρωσαν πλήρως κάθε έννοια κοινωνικής παροχής και κοινωνικής μέριμνας και αποδόμησαν τις δημόσιες υπηρεσίες.Κορύφωση της αδιέξοδης αυτής πολιτικής αποτέλεσε η είσοδος της χώρας μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που αποτέλεσε τη ταφόπλακα στην έννοια του κοινωνικού κράτους όπως τη γνωρίζαμε μέχρι τώρα και το οποίο αντικαταστάθηκε απο τη πείνα,τις αβάσταχτες αντιλαικές πολιτικές,την ανασφάλεια για το μέλλον,την ανεργία και την κοινωνική εξαθλίωση.Βρισκόμαστε πλέον αντιμέτωποι με το ιστορικό χρέος να προασπίσουμε το κοινωνικό κράτος όπως αυτό θεμελιώθηκε να διεκδικήσουμε το μέλλον που μας αξίζει και οχι το μέλλον που μας επιβάλλουν.
Δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο ή Πανεπιστήμιο της αγορας?Στη συνολική αυτή κατεύθυνση της διάλυσης του κοινωνικού κράτους δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση το Πανεπιστήμιο το οποίο αποτελεί και αποτελούσε πάντα βασικό μέσο κοινωνικής αναπαραγωγής και συλλογικής δράσης.Παρακολουθήσαμε το προηγούμενο διάστημα τη μάχη που έδωσαν εκατοντάδες φοιτητές με μαζικούς και ανυποχώρητους αγώνες για την ανατροπή του νόμου-πλαισιου Διαμαντοπούλου που επι της ουσίας καταστρέφει το δημίσιο και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου και το μετατρέπει σε ένα πανεπιστήμιο-έκτρωμα σε ένα πανεπιστήμιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του κεφαλαίου και της αγοράς.Σε ένα πανεπιστήμιο που κάθε παροχή που αποτελούσε κεκτημένο των φοιτητών θα αποτελεί πλέον άπιαστο όνειρο και θα χρειάζεται να το πληρώνομε απο τη τσέπη μας.Πρώτο βήμα το πάσο το οποίο πληρώσαμε φέτος μετά απο πολλά χρόνια.Έπειτα τα συγγράματα τα οποία αποτελούσαν βασικά προαπαιτούμενα πλέον σε πολλές σχολές αναγκάζονται φοιτητές να τα πληρώνουν απο τη τσέπη τους.Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και το δικό μας Πανεπιστήμιο,το Πάντειο Πανεπιστήμιο αλλά και το τμήμα μας πιο συγκεκριμένα το οποίο μετά απο πολλά χρόνια δε θα παραλάβει φέτος φακέλους με την επίσημη δικαιολογία του Υπουργείου πως "δεν υπάρχει χρηματοδότηση προς το πανεπιστήμιο".Ταυτόχρονα η Υπουργός Παιδείας απειλεί τα Πανεπιστήμια πως αν δε συγκροτηθούν άμεσα τα Συμβούλια Διοίκησης σε όλες τις σχολές θα κοπεί η χρηματοδότηση προς αυτές.Πρέπει να ξέρουμε όμως πως τα Συμβούλια Διοίκησης αποτελούν ουσιαστικά το εκβιαστικό μέσο του Υπουργείου προκειμένου να περάσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και πιο ανώδυνα το νέο νόμο μέσα στα πανεπιστήμια.Τα συμβούλια Διοίκησης δίνουν τη δυνατότητα σε εξωγενείς παράγοντες και σε ανθρώπους που ουδεμία σχέση έχουν με το πανεπιστήμιο και τις ανάγκες και τις αγωνίες των φοιτητών να λαμβάνουν μέρος στο κέντρο λήψης αποφάσεων.Δίνει τη δυνατότητα σε μάνατζερ και επιχειρηματίες να εισβάλουν μέσα στα πανεπιστήμια καταστέφοντας κάθε έννοια δημόσιας και δωρεάν παιδείας.Οφείλουμε να απαντήσουμε σε όλη αυτή την επίθεση προς τα φοιτητικά κεκτημένα,μαζικά και συλλογικά καθώς οι συλλογικοί αγώνες αποτελούσαν και θα αποτελού πάντα το μόνο όπλο μας απέναντι σε όλους αυτούς που υποθυκεύουν το μέλλον μας και τις ζωές μας.
Πως απαντάμε?Aπέναντι σε όλη εκείνη την κυρίαρχη αντίληψη εντός των πανεπιστημίων που προβάλλεται απο τις καθεστωτικές παρατάξεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ που εντέχνως προσπαθούν παίρνωντας τον ρόλο της γραμματείας και παριστάνοντας τον "καλό μπαμπά" του φοιτητή" να αποπροσανατολίσουν τους φοιτητές απο τα πραγματικά προβλήματα και τις αγωνίες του αποκρύπτωντας τους την πραγματικότητα,εμείς απαντάμε με μαζικούς,συλλογικούς και ανυποχώρητους αγώνες,με συνελεύσεις και διαδηλώσεις για την ανατροπή και τη τελική μη εφαρμογή του νόμου εκτρώματος Διαμαντοπούλου για να προασπίσουμε πως:
-Κανένας συμβούλιο διοίκησης δεν θα εφαρμοστεί
-Κανένας φοιτητής δε θα πληρώνει σίτηση
-Κανένας φοιτητής δε θα πληρώνει τη στέγαση του
-Κανένας φοιτητής δε θα πληρώνει τα συγγράματα και τους φακέλους του
-Κανένας φοιτητής δε θα διαγραφεί
OYTE
ΒΗΜΑ
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ ΜΑΣ
ΑΝΑΣΑ
Ε.Α.Α.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου