Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Συμβούλια..διάλυσης του Πανεπιστημίου.

Το νέο έτος ήρθε και απ'ότι φαίνεται θα είναι το πιο κρίσιμο για την πορεία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Οι προϋπολογισμοί των ιδρυμάτων για το 2012 μας στέλνουν κάποια πρώτα μηνύματα για τις συνθήκες φοιτησης μας και την επόμενη μέρα του πανεπιστημίου μετά την εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου.


Ένα νομο που ανταποκρίνεται πλήρως στο χαρακτηρισμό που του έχει αποδοθεί: εκτρωμα. Ένα νόμο που έρχεται να καταργήσει το πτυχίο, το αναφαιρετο δικαιωμα συλλογικής κατοχύρωσης και διεκδίκησης και στη θέση του να βάλει πιστωτικές μονάδες που μια ζωή θα μαζεύουμε για να γεμισουμε τον Ατομικό μας Φάκελο Προσόντων. Ένα νόμο που μεταξύ άλλων, θα επιβάλλει στους φοιτητές και στις οικογένειές τους δίδακτρα, θα καταργήσει με την εφαρμογή του καλλικράτη τα μισά ιδρύματα της χώρας, και μειώνοντας κατακόρυφα τον προυπολογισμό στην παιδεία, θα καταργήσει πλέον τα φοιτητικά κεκτημένα της δωρεάν σίτησης, στέγασης και παροχής συγγραμμάτων.  Ενδεικτικός ο αυταρχικός τρόπος με τον οποίο πάει να εφαρμοστεί, είναι η επιβολή πειθαρχικών σε φοιτητές σε όλη την ελλάδα που έχουν ενεργή συνδικαλιστική δράση και εναντιώνονται, και η κατάργηση της συνδιοίκησης στα όργανα του παν/μιου. Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, η κατάργηση του ασύλου. Το σημερινό υπουργείο πάει να ξεμπερδέψει με τον πονοκέφαλο όλων των προηγούμενων: το φοιτητικό κίνημα, τους αγώνες της νεολαίας, το βηματισμό τους μαζί με όλα τα κοινωνικά κινήματα και την πυροδότησή τους
 Απέναντι λοιπόν στις κινήσεις του υπουργείου, τη μετάλλλαξη της ανώτατης εκπαίδευσης, την πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος με τον πιο αυταρχικό τρόπο, οι σχολές σε όλη την Ελλάδα την αρχή της χρονιάς, καταδίκασαν οποιαδήποτε εφαρμογή του νόμου συνελεύσεις και καταλήψεις.

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Κοινωνική Ανθρωπολογία.Συνέλευση Φοιτητών

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 18/1 στις 12.00
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!

Το νέο έτος ήρθε και απ'ότι φαίνεται θα είναι το πιο κρίσιμο για την πορεία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στα μέσα του καλοκαιριού και παρά την εναντίωση όλου του φοιτητικού σώματος, ψηφίστηκε ο νόμος Διαμαντοπούλου. Η εφαρμογή του νόμου έρχεται να περασει μέσα από τα συμβούλια διοίκησης που θα μπορούν να παίρνουν αποφάσεις για την απόλυση εργαζομένων, διαγραφές φοιτητών, καταργήσεις τμημάτων και επιβολές διδάκτρων. Πέραν όλων των άλλων οι προϋπολογισμοί των ιδρυμάτων για το 2012 μας στέλνουν κάποια πρώτα μηνύματα όπως και ο νέος κρατικός προϋπολογισμός που η ψηφισή του ήταν το πρώτο βήμα της συγκυβέρνησης των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ. Αλήθεια γιατί την ίδια στιγμή που οι κρατικές δαπάνες στον προϋπολογισμό ανέρχονται στα 170 δις περίπου η παιδεία και η υγεία αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα στη λειτουργία τους;

Ολα αυτά έρχονται πλέον να αποτυπωθούν και υλικά στο τμήμα της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας.Ένα τμήμα που πλήττεται ήδη απο τις ανεπαρκείς υλικοτεχνικές υποδομές ,απο την ελλειπή χρηματοδότηση για έρευνα , το κλείσιμο κέντρων κοινωνικών ερευνών και τα ανύπαρκατα επαγγελματικά δικαιώματα.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά το τμήμα αυτό έρχεται να είναι πρώτο στη λίστα με τις συγχωνεύσεις – καταργήσεις που προβλέπει το σχέδιο Καλλικράτη στην εκπαίδευση.

Συγκεκριμένα με την εξεταστική του Φλεβάρη απ'ό,οτι όλα δείχνουνε θα δυσκολευτούμε πολύ αφού πλέον δικαιόυμαστε μόνο 1 σύγγραμμα/μάθημα ενώ για τους φακέλους (που σε πολλά μαθήματα αποτελούν το 50% της εξεταστέας ύλης) θα αναγκαστούμε να πληρώνουμε την εκτύπωση τους αφού τους δανειστούμε από την βιβλιοθήκη, καθώς δεν θα διατεθεί κανένα μέρος της χρηματοδότησης του ιδρύματος για την εκτύπωση.

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Το Υπουργείο βλάπτει σοβαρά την (ψυχική) υγεία!

Μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε η ανεργία, η φτώχεια και η εξαθλίωση αυξάνονται μέρα με τη μέρα. Είδαμε εδώ και 2 χρόνια την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και υπό τις κατευθύνσεις Ε.Ε-ΔΝΤ να βάζουν στο στόχο ένα-ένα όλα τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα του λαού, υποβαθμίζοντας συνεχώς την ποιότητα ζωής και δουλειάς του λαού, εκτοξεύοντας το αίσθημα της ανασφάλειας, του φόβου και της τρομοκρατίας στα ύψη.

Η νέα συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ που λειτουργεί σαν μια πραγματική Χούντα, προχωρά, στα πλαίσια της μνημονιακής πολιτικής που υπηρετεί, και σε πιο βαθιές τομές όσον αφορά τον τομέα της Υγείας και Πρόνοιας. Ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2012 προβλέπει μείωση των δαπανών για την Υγεία και την Πρόνοια κατά 12,9 % ενώ παράλληλα εκχωρείται μεγάλος αριθμός κλινών από τα δημόσια ψυχιατρικά (και μη) νοσοκομεία σε ιδιώτες. Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ και αρκετούς μήνες έχει ξεκινήσει η υποχρηματοδότηση του τομέα αυτού με το κλείσιμο 210 δομών ψυχικής υγείας ως άμεσο αποτέλεσμά του. Αυτό στην πραγματικότητα σημαίνει ότι 1.500 ψυχικά πάσχοντες μεταφέρθηκαν στα ασφυκτικά γεμάτα ψυχιατρεία, με ελλιπές προσωπικό και αφιλόξενες συνθήκες διαβίωσης. Άλλοι πάλι, πετάχθηκαν στο δρόμο χωρίς να προβλέπεται γι΄αυτούς καμία απολύτως μέριμνα. Η συνέχεια της «μεταρρύθμισης» στον τομέα Υγείας και Πρόνοιας περνά επιπλέον, μέσα από την συγχώνευση των δυο μεγαλυτέρων ψυχιατρικών νοσοκομείων της Αθήνας (Δρομοκαϊτειο/Δαφνί) μειώνοντας έτσι ραγδαία τόσο των αριθμό των δημοσίων κλινών, άρα και την ποιότητα περίθαλψης, όσο και τις θέσεις εργασίας στον τομέα της ψυχικής υγείας.

Δυστυχώς, όπως προειδοποιούν και πολλοί ειδικοί, διαμορφώνονται στο χώρο της Πρόνοιας συνθήκες που μας φέρνουν στο μυαλό περιόδους «Λέρου», με τα ψυχιατρικά άσυλα να επανέρχονται στο προσκήνιο και να είναι ο κίνδυνος να επιστρέψουν εποχές που οι ψυχικά ασθενείς και οι εξαρτημένοι από ουσίες θα είναι «κοινωνικά απόβλητα», πιο ορατός από ποτέ.
Οι αποφάσεις αυτές του Υπ. Οικονομικών, όμως δεν είναι μόνο ηθικά καταδικαστέες. Αυτές οι «μεταρρυθμίσεις» στον τομέα της Υγείας πλήττουν 3.000 περίπου εργαζομένους που είτε λόγω της εργασιακής εφεδρείας, είτε λόγω του λουκέτου που μπαίνει στις δομές ψυχικής υγείας που λειτουργούν είτε εξαιτίας των συγχωνεύσεων ψυχιατρικών νοσοκομείων, έρχονται να προστεθούν στους χιλιάδες ανέργους που μετράει σήμερα η ελληνική κοινωνία. Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων σε αυτούς τους φορείς έχουν ξεκινήσει στο πλευρό των υπόλοιπων εργαζομένων με την απαίτηση να ανατραπεί το καθεστώς της εφεδρείας (ανεργίας), να μην κλείνουν η μια μετά την άλλη οι δομές και τα κέντρα πρόληψης και αποκατάστασης.
Το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν υγεία, σωματική και ψυχική, είναι δικαίωμα όλων και όχι προνόμιο λίγων. Η ενίσχυση και ο σχεδιασμός των φορέων που εξυπηρετούν τα πιο αδύναμα και αποκλεισμένα μέλη της κοινωνίας αποτελεί υποχρέωση του κράτους, ειδικά σε περίοδο κρίσης. Ως μελλοντικοί εργαζόμενοι και ψυχολόγοι δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια μπροστά στην απαξίωση της δημόσιας ψυχικής υγείας. Η ενημέρωση και η συμπαράταξή μας με τον αγώνα των εργαζομένων είναι αναγκαία!


Στα συλλογικά μας αδιέξοδα, να δώσουμε συλλογικές απαντήσεις!


ΑΝΑΣΑ-ΕΑΑΚ

Κοινωνική Πολιτική την εποχή της πλήρους κοινωνικής ερήμωσης



Τι είναι η Κοινωνική Πολιτική?Κοινωνική Πολιτική ορίζεται κάθε προσπάθεια παρέμβασης στο κοινωνικό ιστό είτε κρατικού είτε ιδιωτικού χαρακτήρα με σκοπό την κοινωνική ευημερία και ανάπτυξη.Κύριοι πυλώνες της εκπόνησης κοινωνικής πολιτικής αποτελούν ο τομέας της υγείας,ο τομέας της παιδείας καθώς και κάθε είδους κοινωνικής παροχή και κοινωνική μέριμνα.Η πιο γνωστή έκφραση κοινωνικής πολιτικής είναι το γνωστό κράτος πρόνοιας.Η κοινωνική πολιτική λοιπόν αποτελεί βασικότερο άξονα για την εσωτερική πολιτική ενός κράτους και είναι σαφές πως χωρίς δαπάνες για την κοινωνική πολιτική και την κοινωνική μέριμνα ένα κράτος μπορεί να καταρρεύσει.Η σημασία της κοινωνικής πολιτικής έχει υποβαθμιστεί αισθητά λόγω της κυριαρχίας του νεοφιλελεύθερου μοντέλου κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης με την επιβολή του οποίου ουσιαστικά κάθε κοινωνική παροχή μετατοπίστηκε απο το κράτος(που οφείλει να είναι ο τροφοδότης) στο ιδιωτικό κεφάλαιο και τις ιδιωτικές πρωτοβουλίες.Η κρίση του καπιταλισμού και του νεοφιλελεύθερου μοντέλου είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την μείωση των δαπανών του κράτους για κοινωνικές παροχές και τη ταυτόχρονη εκμηδένιση κάθε πιθανής απασχολησιμότητας και προσβασιμότητας των κοινωνικών επιστημόνων στην αγορά εργασίας.Οι κοινωνικοί επιστήμονες αντιμετωπίζουν πλέον αισθητά το φάσμα της ανεργίας και της αναφάλειας και βλέπουν τις σπουδές τους να αποτελούν κενό γράμμα παρόλο που οι γνώσεις του και το αντικείμενο τους φαντάζει ίσως πιο επίκαιρο απο ποτέ.


Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου:Το τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής είναι ένα σχετικά νέο τμήμα που δημιουργήθηκε μετά τη διάσπαση του τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας το 2004.

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Και τελικά πέρασες..!

Μετά από μια χρονιά γεμάτη άγχη και πιέσεις, φροντιστήρια και ατελείωτες ώρες διαβάσματος, ήρθε η επιβράβευση με την εισαγωγή σου στο ελληνικό πανεπιστήμιο,
σε ένα χώρο που οι ανησυχίες και τα ενδιαφέροντά σου βρίσκουν συνομιλητές! Η φοιτητική σου ζωή αρχίζει και σίγουρα αυτά που θα σε απασχολούν και θα συζητάς με τους συναδέλφους σου δε θα αφορούν μονάχα τα μαθήματα της σχολής. Μέσα στο φοιτητικό σου σύλλογο, θα αναμετρηθείς και με άλλα ερωτήματα. Ερωτήματα που αφορούν για παράδειγμα την καθημερινότητα μας στη σχολή, τις σχέσεις μας με τους καθηγητές, το πώς θέλουμε το σύλλογό μας, ακόμα και το πώς θέλουμε το πτυχίο μας και τον τρόπο που θα δουλεύουμε κ θα ζουμε στη συνέχεια.

Η στιγμή στην οποία μπαίνεις στο πανεπιστήμιο ίσως είναι από τις πιο κρίσιμες, για την ανώτατη εκπαίδευση αλλά και γενικά για την κοινωνία...Σίγουρα θα παρατήρησες οτι οι εγγραφές πραγματοποιούνται εν μεσω κατάληψης της σχολής και μάλλον θα αναρωτήθηκες για ποιο λόγο ακριβώς συμβαίνει αυτό...

Καλως ηρθες...σε μερες παράξενες...
Ενάμιση χρόνο μετά την είσοδο της χώρας στο ΔΝΤ συνεχίζεται η ολοκληρωτική επίθεση      του ΠΑΣΟΚ στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Από τις πρώτες κιόλας μέρες της διακυβέρνησης του, το ΠΑΣΟΚ ήρθε σε πλήρη αντιπαράθεση με τις προεκλογικές του δεσμέυσεις φέρνοντας τον χειρότερο προυπολογισμό των τελευταιών χρόνων (περικοπές δαπανών σε υγεία, παιδεία, κλπ).

Οι ‘’σοσιαΛΗΣΤΕΣ’’ του ΠΑΣΟΚ…
Χρησιμοποιώντας ως άλλοθι το υψηλό χρέος κι ελλειμα προχώρησε σε μια ιστορικών διαστάσεων επίθεση σε δικαιώμτα και κεκτημένα χρόνων του λαικού κινήματος. Η μείωση των μισθών (περικοπή του 13ου κ 14ου μισθού), η συνεχόμενη αύξηση του ΦΠΑ, οι αντιδραστικές αλλαγές στο ασφαλιστικό (αύξηση ορίων συνταξιοδότησης, μείωση συνταξεων και κυριώς η λειτουργία του με ανταποδοτικά κριτήρια) και το φορολογικο, η αύξηση του ορίου των απολύσεων αποτέλεσαν τα κύρια χαρακτηριστικά της παραπάνω επίθεσης. Μιας επίθεσης που στόχο έχει να εξαθλιώσει το βιοτικό μας επίπεδο υπό τη νομιμότητα του χρέους και νε εξαλείψει κάθε περιθώριο αντίστασης και διεκδίκησης.
Απέναντι σ’ αυτό η απάντηση του λαϊκού κινήματος ήταν ιδιαίτερα οξυμένη. Από τις πρώτες μέρες της κυβέρνησης τα μέτωπα που άνοιγαν ηταν πολλά. Από το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ και τους αγωνες των κατοίκων της Κερατές, μεχρι τις κινητοποιήσεις από πολλούς κλάδους (απεργίες λιμενεργατών, εκπαιδευτικών, αγροτών, οδηγών ταξί κλπ) με αποκορύφωμα μεγαλειώδεις πανελλαδικές απεργίες. Το γεγονός που συμπύκνωσε την αγανάκτηση όλων των πληττόμενων κομματιών της κοινωνίας είναι το κίνημα των πλατειών, η επιμονη του κόσμου στο δρόμο απέναντι στη βιαιη καταστολή των ΜΑΤ.. Ένα κίνημα που έβγαλε μπροστά το λαικό παράγοντα και ενέπνευσε για διαρκή αγώνα με προοπτικές νίκης..

Και από όλα αυτά δεν θα μπορούσε να λείπει η επίθεση στην εκπαίδευση...


Η διαδικασία της σταδιακής απαξίωσης του δημοσιου κ δωρεάν παν/μιου και οι προσπάθειες για την πραγματοποίηση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης εχουν ξεκινήσει εδώ κ χρόνια.